Zoals op de foto’s te zien is, hebben Tim en Paul de hottub al ingewijd vanmorgen. Tim vond de bubbels erg leuk. Eva vond het een beter idee om het tafereel op afstand gade te slaan. Na het ontbijt naar Fort George gereden om dit fort te bezichtigen. Ik had al eerder deze week gezien, dat er dit weekend een event in het fort gevierd zou worden, dus vandaar dat we ook gelijk zaterdag maar gingen. Het event heet Celebrations of the Century en is het grootste event van de Highlands. De verschillende gevechtsmethoden en bijbehorende kleding door de eeuwen heen waren te zien. Tijdens de grand opening kwamen de verschillende groepen in chronologische tijd binnen. Tim keek zijn ogen uit, want zowel ridders als piraten waren van de partij.
Het 18-de eeuwse Fort George ligt op een schiereilandje in de Moray Firth en wordt daardoor aan drie kanten door de zee beschermd. Het fort beslaat een gebied van 17 hectare. In de Moray Firth leven ongeveer 200 dolfijnen, en wij hadden het geluk er een paar te zien. Tegenover het fort stonden er veel mensen op een strand (Fortrose) naar de dolfijnen te kijken, en hier willen we morgen ook een kijkje gaan nemen.
Vandaag (zondag) wilde Tim na het ontbijt gelijk in het ‘zwembadje’ (zoals hij de hottub noemt). Eva bleef nog steeds op gepaste afstand ;-). Naar het plaatsje Beauly gereden om daar de ruïne van de dertiende eeuwse priorij te bezoeken. Van het complex is alleen nog de ruïne van de kerk behouden gebleven. Daarna door richting Fortrose (voor het dolfijnen-spotten) en onderweg kwamen we in de bossen bij Munlochy een Clootie Well tegen. Clootie Wells komen voornamelijk voor in Ierland en Schotland. Door stoffen in de bron te dopen en ‘op te offeren’, vraagt men om genezing. Dit gebruik is al eeuwenoud en stamt af van de pelgrims. Het is een raar en bijzonder gezicht om de vele kledingstukken en stoffen in de bomen te zien hangen. Vooral het t-shirt met Dora erop maakt op Eva veel indruk. In de auto heeft ze het er later over, dat het t-shirt, dat volgens haar kapot was, gemaakt moest worden.
Om bij het uitkijkpunt, Chanonry Point op Black Isle, te komen, moeten we een weg nemen die over een golfbaan gaat (op eigen risico dus…). Gelukkig hebben we geen golfballetjes gezien. Bij het uitkijkpunt werden we getrakteerd op heel veel springende dolfijnen op een afstand van 20 meter!! Paul was helaas zijn LL (= lange lens) vergeten, dus we gaan nog een keertje terug deze week. Door de regen een korte stop gemaakt bij Fortrose Cathedrale en daarna doorgereden naar de lodge. Na het eten wilde Tim de dag afsluiten met een duik in het ‘zwembadje’; Eva had meer interesse in Dora en Boots….